Week 10 

Ubi heeft ontdekt dat het heel leuk is om Suzy uit te dagen. Hij gaat plat en als Suzy

dichterbij komt stuift hij er op af. Soms met succes omdat Suzy welwillend op haar rug gaat.

Een andere keer grauwt ze en danst hij om haar heen of er toch niet een mogelijkheid is om

haar in de achterpoten te bijten!

Ubi groeit hard en begint ook steeds meer lef te krijgen.

We zijn deze week naar Enschede geweest, naar een groot marktplein waar het stikt van de

duiven. Hier kan Ubi goed leren om vogels, dus ook duiven te negeren.

Ik laat hem midden tussen de duiven zitten en voer hem brokjes. Na een poosje zijn de duiven

niet interessant meer en wandelen we rustig naar een paar grote beelden. De meeste honden

vinden die de eerste keer maar raar en blaffen, Ubi niet. Een volgende keer kan het echter

heel anders zijn.

Zondag zat de kamer vol bezoek: Ubi vond het wel leuk. Na iedereen gegroet te hebben ging hij

rustig in zijn mand liggen.

Week 11:

------------

Achter ons huis ligt een groot grasveld, naast de sporthal.

Dinsdagmiddag had een basisschool daar een sponsorloop georganiseerd. Het was me een drukte

van belang, dus mooi oefenterrein voor Ubi. Schreeuwende kinderen, joelende ouders, fluitjes en

allerlei honden. Ubi loopt keurig door en af en toe laat ik hem zitten zodat hij alles goed in zich op

kan nemen.

Ubi loopt mooi vooraan: zijn koppie bij mijn knie en met een lichte spanning op de lijn. Zo ziet het

KNGF het ook graag.!

Aan het eind van de week gaan we naar Enschede. Op het stationsplein loopt Ubi in de richting

van een reclamebord: hij blaft tegen het bord en blijft stokstijf staan. Met behulp van brokjes wil

Ubi wel naar het bord lopen en ontdekt daar dat er niets is om bang voor te zijn. Op de terugweg

lopen we langs hetzelfde bord en Ubi reageert niet eens meer.

Hij wipt zo een bus in en uit. De trein is nog wat eng. De motor loopt nog en dat weerklinkt nogal,

zeker onder de overkapping. Met behulp van een paar brokjes loopt Ubi naar de ingang van de trein

en pakt zelfs een brokje van de treeplank.

Inmiddels is Ubi ook een paar maal s`avonds op pad geweest hier in de buurt. In het donker ziet

alles er voor de hond toch wat anders uit en zo komt het dat hij van een afvalbak schrikt waar hij

overdag zo langs heen loopt.

Week 12

-------------

Ubi heeft een drukke week gehad.

Maandag is hij meegeweest naar Borculo. Ik heb daar voor een ouderenbond voorlichting gegeven

over het KNGF. In de pauze mocht hij van de lijn.

Ubi is de hele zaal door geweest en liet zich heerlijk aaien!

Woensdag heeft hij ontwormtabletten gehad en was de hele dag een beetje uit zijn doen.

Vrijdag is Anke geweest van het KNGF om te kijken hoe het met Ubi gaat.

We zijn samen naar het centrum van Haaksbergen geweest en Ubi heeft voor het eerst een trap

op en af gelopen. Hij heeft nog moeite met de koordinatie, maar dat is logisch op deze leeftijd.

Naar boven ging redelijk rustig, naar beneden had Ubi er flink de vaart in.

Hij vond het wel heel spannend: naderhand likt hij met zijn tong langs zijn bek en tikt met zijn snuit

telkens mijn knie aan.....heel aandoenlijk, hij is ook nog heel jong en doet zo goed zijn best!!

Anke is heel tevreden over Ubi, dus we gaan vrolijk door....

Tot een volgende keer!

Week 13

------------

In het begin van de week lijkt Ubi wat uit zijn doen.

Krijgt hij last van zijn hormonen? Hij blaft tegen schoorstenen en

schrikt van een opwaaiende plastic zak. Die twee dingen heeft hij

al talloze malen gezien, maar nu is het blijkbaar anders!

Ubi gaat mee op stoelenjacht en gedraagt zich keurig in de winkel.

Ook een kwartiertje alleen in de auto gaat goed, hij zit op de uitkijk

vol aandacht om vooral niets te missen wat er allemaal gebeurt!

( wij konden hem vanuit de winkel goed zien )

Wanneer we met Ubi in onze omgeving lopen, plakken we er nog steeds

een nieuw stukje straat aan en dat gaat prima.

Ubi is in huis echt een dot. Hij vernielt niks, blijft keurig in zijn mand als

hij het kommando - blijf - heeft gekregen en "verhuist" met ons mee!!

Daar moesten we wel aan wennen, waar wij zijn is Ubi. Als hij geleidehond

wordt mag hij ook steeds bij zijn baas zijn, heerlijk voor Ubi...

( terwijl ik dit type is hij alweer naderbij geslopen.....)

In het spel met Suzy heeft Ubi weer iets leuks uit gevonden: hij bijt haar in

de achterpoot! Soms gaat het wel erg had en moet hij even tot de orde worden

geroepen. Ubi reageert nu goed op het kommando - klaar -., hij houdt dan

echt op.

Week 14

-------------

Deze week is Ubi met Suzy en ons op vakantie in Schuinesloot. (noord

overijssel )Hier kan hij kennismaken met: geiten, schapen, paarden en

een poes. Tot grote schrik van Ubi loopt hij in zijn enthousiasme tegen

schikdraad aan. Dat was dus flink piepen geblazen en steun bij ons zoeken.

We hebben Ubi maar flink getroost in de hoop dat hij nu uit de buurt van

draad zal blijven....

De eerst nacht in een vreemde omgeving. Ubi in zijn bench en Suzy daarnaast

in haar mand in de keuken. Dom genoeg doe ik niet de deur van de keuken naar

de kamer dicht . Ubi begint te janken, dan te blaffen.

Dit is eigenlijk niets voor hem. Dus toen het blaffen aanhield maar eens poolshoogte

gaan nemen.

Suzy had haar mand verlaten en was in de kamer gaan liggen: dat deugde helemaal

niet voor Ubi! Suzy terug in haar mand, allebei een brokje, de deur naar de kamer dicht

en we hebben Ubi niet meer gehoord. Die avond niet en de rest van de week niet meer!!!

Heel knap als je bedenkt dat er allemaal vreemde geluiden zijn van het huis zelf en van

buiten hinnikende paarden en blatende schapen.

We zijn ook naar Hardenberg geweest om wat rond te kijken. Ubi heeft keurig door het

centrum gelopen, terwijl het allemaal vreemd voor hem is.

Week 15

-------------

Ubi slaapt s`nachts niet meer in de bench. Hij ligt samen met Suzi onder de werkbank

in de werkplaats ( achterste deel van de garage ).

Het lijkt erop dat Ubi steeds meer zelfvertrouwen begint te krijgen. Tijdens de wandeling

in de buurt kruist hij zo opeens voor mij langs om richting huis te gaan! Dat was een kortere

weg geweest, maar het is toch nog wel zo dat ik bepaal waar we heen gaan! Inwendig moet

ik wel lachen hoor hoe hij dan stoer voorop loopt. Hetzelfde zie je bij winkels in het dorp.

Hij wil bij elke winkel wel naar binnen..........

Maar goed, beter zo dan dat hij helemaal niet zou willen of bang zou zijn.

Een paar maal het "afslagpunt" voorbij gegaan, totdat Ubi doorhad dat hij daar echt niet heen

hoefde.

De volgende dagen heeft hij geen poging meer gedaan om zelf de route te bepalen.

Dinsdagmiddag heeft Ubi een optreden verzorgd in de plaatselijke schouwburg.

Er was een informatiemarkt over allerlei vormen van vrijwilligerswerk, waaronder het puppy-

pleeggezin zijn. Mooi reclame gemaakt voor het KNGF met hulp van Ubi met zijn paarse

puppycoat aan!

Bij de afsluiting werd er geklapt voor de organisatoren, daaraan wilde Ubi ook wel zijn bijdrage

leveren door even een kort te blaffen.

Inmiddels is Ubi alweer 7 maand en weegt 26 kilo!

Het gaat goed met hem en het is heel leuk om met Ubi te werken..

<<< Pagina terug     Verder >>>